Krystyna i Ditmar Dickti to rodowici Mazurzy. Swoje gospodarstwo w Sądrach pod Mrągowem zamienili w muzeum. Przez szereg lat Pani Krystyna Dickti zbierała wszystkie pamiątki po dawnych mieszkańcach ze wsi Sąrdy oraz okolicznych domów.
Mieszkają przy brukowanej drodze, które wiedzie do Szczerzbowa. Ludzie, którzy trafią do wsi Sądry mają doskonałą sposobność usłyszeć opowieść o niezwykłych zbiorach. Miejsce jako rodzinne siedlisko połączone jest z olbrzymim ogrodem. Krystyna i Ditmar nazwali je "Chata Mazurska". Można tam zobaczyć mazurskie pamiątki i sprzęty domowe. W stodole i oborze można z kolei obejrzeć sprzęty używane kiedyś w mazurskich gospodarstwach.
Pani Krystyna z uśmiechem mówi o tej stodole, że jest to coś specjalnego dla silnych mężczyzn. Kobietom zaś serwuje przepyszne ciasta domowego wypieku sporządzone na wiejskim maśle według znanych tylko gospodyni receptur. Mazurzy mieszkali na obszarze dzisiejszych powiatów: nidzickiego, działdowskiego, szczycieńskiego, piskiego, ełckiego, giżyckiego, mrągowskiego, oleckiego i części powiatów ostródzkiego, kętrzyńskiego, węgorzewskiego i gołdapskiego. Posługiwali się gwarą mazurską, zbliżona do gwary kurpiowskiej. W drugiej połowie XIX wieku wieku ulegli szybkiej germanizacji.
W okresie międzywojennym na Mazurach poczucie przynależności do narodu polskiego należało do wyjątków. Rodziny mazurskie rosporoszyły się po świecie, ostatnio taką mazurską gwarę słyszałam na Syberii w Zaniemience, wiem o jeszcze kilku takich miejscach... na przykład w Brazylii. Dziś być może dawnych Mazurów już nie ma - a jeśli ale historia jest ciągle w mazurskiej chacie żywa a my urodziliśmy się na tej ziemi jesteśmy winni jej pamięć będąc współczesnymi Mazurami. Kilka pamiątek z chaty rodziny Dickti zabrałam ze sobą, by utrwalone przez zdjęcia świadczyły o niezwykłości pasji naszych gospodarzy.
Wizyta studyjna w Sądrach była częścią terenowych zajęć w ramach Seminarium "Instytut Hortiterapii. Hortiterapia jako profilaktyka i wspomaganie procesu terapii w programach społecznych w Mrągowie".
Zofia Wojciechowska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz