Niebieskie Piórko

Od 2002 roku istnieje impreza studencka pod tytułem „Niebieskie piórko”. Inspiracją były egzaminy dyplomowe studentów V roku Katedry Muzyki na Wydziale Nauk Społecznych i Sztuki, prowadzonych przez dr. R. Popowskiego. Oglądając i słuchając etiudy artystyczne naszych studentów na egzaminie, doszedłem do wniosku, że szkoda by było, żeby ich popisy dostępne były tylko komisji egzaminacyjnej. Zorganizowaliśmy więc występ dostępny dla społeczności akademickiej jak i miasta Olsztyna. Tytuł został wzięty z jednej z etiud artystycznych, która była oparta na tekście piosenki Witolda Lutosławskiego „Niebieskie piórko”. Przez następne lata Piórko się rozwijało, aż stało się imprezą wydziałową.

Ideą przewodnią było to, żeby studenci byli wykonawcami i jednocześnie organizatorami, ucząc się zarazem wszystkich niezbędnych działań, potrzebnych przy realizacji projektu artystycznego, jak również ucząc się promocji samych siebie. Każdego roku na przełomie maja i czerwca organizowane było „Niebieskie piórko”, które miało zawsze swój tytuł wynikający z programu. Na przykład w roku 2006 był to „Pociąg… osobowości”, w 2007 „Niezła sztuka czyli szafa gra”, w 2008 – „Życie jest sztuką”, w 2010 „Chopin i my…”

W programach mieliśmy promocję i integrację studentów Instytutu Muzyki jak i Instytutu Sztuk Pięknych. Mogliśmy obejrzeć filmy animowane, filmy o życiu w Instytutach Muzyki i Plastyki, wystawy zdjęć, aukcje prac z maratonem malarskim, portretowanie, galerie (malarstwo, rysunek, rzeźba, fotografia, projektowanie graficzne, grafika warsztatowa). Były także prezentowane różne dziedziny muzyczne: opera, jazz, piosenka poetycka, rock and roll, musical, muzyka chóralna, muzyka instrumentalna, klasyczna, spektakle itd. W trakcie „Niebieskiego Piórka” z różnymi pokazami, wykładami, debatą oksfordzką, czy wystawami prezentowali się także studenci i pracownicy innych jednostek dydaktycznych Wydziału Nauk Społecznych i Sztuki. W trakcie spotkań odbywało się również wręczanie statuetek „Osobowości Roku”, w kategorii „Wykładowca Roku” jak i „Student Roku”. Impreza cieszyła się dużą popularnością wśród studentów całego Uniwersytetu.

Z perspektywy lat myślę, że będąc pomysłodawcą i życzliwym opiekunem studentów tego przedsięwzięcia, warto było podjąć się tego wyzwania i mam nadzieję, że nie zabraknie sił i zapału na kontynuację.

Leszek Szarzyński